quarta-feira, abril 11, 2007

FodeMemeMusical

1- Proba cun chisco de ternura. Otis Redding, seductor definitivo da música soul, ponnos en marcha con esta xoia que vai medrando en intensidade ata un final apoteósico. Bótalle unha ollada tamén a esta versión en directo, cos Mods toleando todos aos pes do Home.

2- Ves o meu amor por ti medrando? Junior Walker e os seus All-Stars xa non se andaban con ostias, pero este tributo dos Dirtbombs é o que captura a esencia do soul guarrón, suoroso e sensual, e xa de paso a amplifica, distorsiona e actualiza.

3- Adentrándose nos terreos da pornografía sónica, as Headcoatees puxéronlle música a unhas das palabras máis fermosas que pode escoitar un rapaz: córrete na miña boca.

4- Unha salvaxe atrocidade para poñer ben alta: a que para min é a versión definitiva do "1970" dos Stooges, da man dos Damned. Sinte o meu amor toda a noite, ata que estoupe.

5- Coa súa indescriptible elegancia, o I Got It Bad (And That Ain't Good) de Nina Simone devólvenos á ternura da que saímos. Volvemos comezar?

domingo, novembro 05, 2006

Love is the Drug

quarta-feira, outubro 25, 2006

Minutos Musicais

quarta-feira, setembro 13, 2006

Reencontros

Clerks II é una peli que quero que vexa moita xente. Tamén me pido para o meu aniversario que Kevin Smith volva pronto a repetir a súa fórmula maxistral SuburbiosdeNJ + ChistesdeBaixadelas. Ou mellor, que de agora en diante todas as películas do mundo transcurran nos suburbios de New Jersey e estean ateigadas de chistes de baixadelas e de xente que arrinca a bailar sen motivo aparente. E postos a pedir, tamén quero unha Becky.

Kurt Vonnegut é A Man Without a Country no seu derradeiro libro, en parte unha obra (mestra, engado como fan) de reciclaxe dos seus artigos para These Times, entre os que non podo deixar de destacar un Cold Turkey que teño case como algo meu. Un Hombre Sin Patria, lixeiro como a idea dunha pluma a facer cóxegas na miña alma de babexante admirador incondicional, ten un certo cheiro a testamento literario. O mesmiño, por outro lado, que xa desprendían El Desayuno de los Campeones (1973) e o aclamado Matadero 5 (1969) que, aínda que pareza mentira, é leitura obrigatoria en moitas escolas dos USA.

domingo, setembro 10, 2006

Conta Atrás


Este blog autodestruirase en 15 posts.

E Como Iamos Poder?

Sempre Se Van Os Mellores


Faleceu Holly One, o afamado anano porno da Sala Bagdad de Barcelona. O Snob está desconsolado.